افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 بیشتر در خطر ابتلا به ویروس‌های فصلی مثل آنفلوآنزا هستند و در هنگام ابتلا به این بیماری‌ها احتمال بستری شدن در بیمارستان را دارند.برای کسانی که با چاقی مبارزه می کنند، و مبتلا به دیابت هستند، عفونت‌هایی مانند سینه پهلو یا آنفلوآنزا خطرناک است. ویروسی که ممکن است یک بیماری ملایم را در یک فرد عادی ایجاد کند، در یک فرد چاق که دارای محدودیتهای ریوی و هم مبتلا به دیابت هست ممکن است به نارسایی شدید تنفسی بیانجامد. در نتیجه مبتلایان به دیابت بیشتر در معرض خطر بیماری و همچنین مشکلات ناشی از بیماری‌های ویروسی هستند. واکسن‌ها، شما را به بیماری‌هایی که برای جلوگیری از آن طراحی شده‌اند، مبتلا نمی‌کنند زیرا حاوی قطعات مرده از ویروس هستند. در عوض، واکسن‌ها به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند آنتی بادی‌هایی را تولید کند که با عفونت‌ها مبارزه می‌کنند.»
دیابت نوع 1و 2
در دیابت نوع 1 که یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن فرد دچار مشکل میشود یعنی توانایی وی برای مبارزه با ویروس کمتر از افراد عادی میشود. علاوه بر این، سطح قند خون بالا (چه در دیابت نوع 1 و چه در دیابت نوع 2) احتمال عفونت را افزایش می‌دهد.
واکسن آنفلوانزا بهترین راه برای محافظت در برابر آنفلوآنزای فصلی است. آنفلوانزا افراد مبتلا به دیابت را در معرض خطراتی مانند افزایش قند خون قرار می‌دهد. آنفولانزا همچنین می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی مانند پنومونی، برونشیت، عفونت‌های سینوسی و عفونت گوش شود که اغلب باعث بستری شدن میشود. دیابتی‌ها در صورتی که منعی نداشته باشند باید سالی یک بار واکسن آنفلوانزا دریافت کنند.
دیابتی های در معرض خطر
افراد مبتلا به دیابت در معرض خطرات ناشی از عفونت‌های پنوموکوکی هم قرار دارند که می‌تواند منجر به عفونت ریه، خون، گوش و پوشش مغز و نخاع شود به همین دلیل مبتلایان به دیابت باید یک بار در سال واکسن پنوموکوک دریافت کنند البته این مخصوص مبتلایان 65 سال به بالا است.
واکسن هپاتیت B
واکسن هپاتیت بی هم از آنجایی می‌تواند از طریق دستگاه های اندازه‌گیری قند خون و دیگر تجهیزات مراقبت از دیابت که به طور مشترک استفاده شود انتقال پیدا کند ، برای همین بسیار مهم است که افراد مبتلا به دیابت واکسن هپاتیت بی را دریافت کنند. واکسن هپاتیت B بهتر است برای تمام مبتلایان به دیابت تزریق شود .
